Waarom ik niet van het 'pakje-zakje' ben...

Pakjes en zakjes om te koken, ze komen hier zelden in huis. Heel af en toe is het eens makkelijk, maar ik probeer het zoveel mogelijk te vermijden. Waarom kan je je afvragen? Wel, om 2 simpele redenen:

• vers smaakt naar mijn mening zoveel beter

• die pakjes en zakjes zitten dikwijls vol E-nummers

En over die laatste wil het vandaag graag eens hebben. Enkele jaren geleden was ik helemaal niet bezig met wat er in mijn (bewerkt) voedsel zat. Ik stak het in mijn mond en dacht er verder niet bij na. Maar sinds de kindjes er zijn, sta ik er veel vaker bij stil. Net zoals elke moeder wil ik het beste voor hen, ook op het vlak van eten. En dan begin je al eens de kleine lettertjes te lezen op de verpakkingen. Wat je in sommige voedingsproducten allemaal terugvind! Ze zitten vol met E-nummers!

Maar wat zijn dat nu precies, die E-nummers?  Het zijn additieven (kunstmatige toevoegingen) die door Europa goedgekeurd zijn om in ons voedsel gebruikt te worden (bijvoorbeeld om de smaak te versterken of de houdbaarheid te verlengen). Sommige van deze additieven zijn onschuldig, maar een groot aantal zijn puur vergif.

Denk bijvoorbeeld aan aspartaam (E951). Dit is een zoetmiddel dat in veel producten aanwezig is, vooral in 'light'-producten. Al in 1973 hebben wetenschappers aangetoond dat dit additief zeer kankerverwekkend is, maar toch wordt het tot op heden aan ons voedsel toegevoegd. Het kan heel veel bijwerkingen veroorzaken, gaande van hoofdpijn, diarree, slapeloosheid, jeuk, depressie tot zelfs miskramen! Een mens vraagt zich af waarom dit additief nog toegestaan is, ondanks de vele wetenschappelijke studies die de gevaren aantonen?!

Een andere boosdoener is mononatriumglutamaat (E621). Dit is een smaakversterker die als doel heeft om de smaakpapillen te stimuleren en je meer zin te geven om producten met dit additief te eten (eetlust verhogend). Ook deze stof tast het zenuwstelsel aan en kan kanker veroorzaken. Het komt in heel veel (bewerkte) voedingsmiddelen voor. Denk aan chips, kant-en-klaar maaltijden, bouillonblokjes, ...

Naast deze twee kwalijke additieven, zijn er nog een hele resem waarvan intussen bewezen is dat ze schadelijk zijn voor de gezondheid. Ik som er nog enkele op: suikerglyceride, maltol, glycine, acesulfaam-K (echt te vermijden!) en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Het boekje 'Wat zit er in uw eten?' van Corinne Gouget was voor mij een echte eye-opener. Heel interessant en informatief! Zeker als je meer te weten wil komen over welke E-nummers schadelijk zijn en welke niet. Sinds ik dit boekje gelezen heb, bekijk ik de etiketten van voeding met argusogen. En heel wat producten die ik vroeger zorgeloos in mijn winkelkarretje gooide, zijn nu uit mijn voorraadkast verbannen! Geef mij maar vers en zelfgemaakt, dan weet je tenminste wat er in zit.